Το μήλο κάτω απ΄την μηλιά θα πέσει....

by xXArkham-AsylumXx
Σε γενικές γραμμές είμαι άνθρωπος χαμηλών τόνων. Θέλω να υπάρχει μια ισορροπία και μια ηρεμία γύρω μου. Τους καυγάδες τους αποφεύγω σαν τον διάολο το λιβάνι. Ξέρεις τώρα, να το συζητήσουμε χαλαρά το θέμα βρε αδερφε, να βγάλω και ποτάκι, ξηροκάρπιο, χαλαρή μουσική…. Φωνές και τσιρίδες με αποδιοργανώνουν. Πως λέμε το αντίθετο του Mr Πορτοκάλι, α, γεια σου! (Άσχετο, αλλά ποστ δικό μου και να μην την πω λιγουλάκι στον Πορτοκαλένιο μου γίνεται; δεν γίνεται)
Οπότε σαν μέγας διπλωμάτης και Ζυγός, είχα την πεποίθηση (τρομάρα μου) ότι σαν γονέας πια θα τα πηγαίνω μια χαρά με τα παιδιά , θα τα κατανοώ, θα έχω την υπομονή μαζί τους, θα τα φέρνω με τα νερά μου κτλ, κτλ.

Αχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα, εδώ γελάμε .

Είχα ξεχάσει την κατάρα της μάνας! Διότι ναι, τώρα που μεγάλωσα έμαθα. Σαν έφηβη όμως και λίγο παραπάνω ήμουν πολύ κωλοπαιδάκι. Και μάλιστα ένα ιδιαίτερα ειρωνικό κωλοπαιδάκι (αυτό το κουσούρι ομολογώ το έχω κρατήσει). Οπότε αφού είδε και απόειδε η μάνα μου …ένα βροχερό απόγευμα του ’88, έριξε τους κεραυνούς της, βρόντηξε και άστραψε και ξεστόμισε την κατάρα , που όπως διαπίστωσα έπιασε τόπο
- Tι να σου πω, τι να σου πω! Μωρέ θέλω να κάνεις μια κόρη….ίδια με σένα να είναι…ΙΔΙΑ!!!!!!


Περιστατικό.
Η κόρη μου είναι 6 χρονών. Πανέξυπνη (εννοείται), πανέμορφη (αλοίμονο, μα συγνώμη…δεν ακούς, ίδια με μένα δεν είπαμε;!!!), γλυκό και τρυφερό (όταν θέλει) και συνήθως φωνακλού (σαν τον πατέρα της) και στην κοσμάρα της (σαν την μάνα της) .
Παίζει με τον αδερφό της. Την φωνάζω να της πω…Ζαρτ…Την ξανά φωνάζω
Ωέοοοοο…μίλησε κανείς; Πηγαίνω μπροστά της, της μιλάω και αυτή παράλληλα συνεχίζει να μιλάει στον αδερφό της.
Κάτι κοχλάζει μέσα μου, καπνοί βγαίνουν από τα αυτιά μου, είμαι έτοιμη να αρχίσω να γκαρίζω και να χτυπίεμαι στα πατώματα. Αλλά η ψυχραιμία θριαμβεύει. Θυμάμαι το επεισόδιο 95 του Νταντα σε άμεση δράση. Την στέλνω στο δωμάτιο της τιμωρία με την απαίτηση να κάτσει να σκεφτεί τι έκανε και να βγει να μου ζητήσει συγνώμη (μη σου πω γονατιστή να μου πλύνει με τα δάκρυα τα πόδια!!) Περνάει κανα 10λεπτο και η πόρτα του δωματίου ερμητικά κλειστή. Μπαίνω μέσα και με ύφος αξιωματικού των Ες ες….
-Σκέφτηκες;
-…..(παίζοντας με τις κούκλες)…εεεε….όχι ακόμη αργότερα….
Τα δόντια κάνουν ένα ανατριχιαστικό ήχο καθώς συνθλίβονται το ένα μετά το άλλο από την πίεση, τα νύχια μου έχουν μπηχτεί βαθιά και έχουν ματώσει τις παλάμες, το αίμα έχει ανεβεί στο κεφάλι και κοντεύει να πεταχτεί από τα αυτιά, ενώ τα μάτια μου γυρίζουν ανάποδα.
Την βγάζω έξω και της ΠΙΑΝΩ το αυτί.
- Κοίτα κακομοίρα μου να μάθεις να έχεις τρόπους, και να μην αντιμιλάς στην μαμά…
- (πριν τελειώσω την φράση μου) Αν θέλεις,αν…. μπορείς να το τραβήξεις κιόλας! (το αυτί)

Τυχαίο; Δεν νομίζω…
Α, ρε μάνααααααααααααααα

10 σχόλια:

Lilith είπε...

Αχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!!!
Χαχαχαχαχαχαχαχααα!!!
Συγνώμη που γελάω Kallinaki μου με τον πόνο σου, αλλά μόνο που φαντάστηκα τη σκηνή έπεσα κάτω λέμε!!! :)))
Έτσι είναι...
Η πιο συχνή κατάρα της μάνας είναι "να κάνεις παιδί να σου μοιάσει"!
Χαχαχαχαχαχα!!!
Εγώ ξέρω κοπέλα που όταν γεννήθηκε, τουλάχιστον για έναν χρόνο έκλαιγε ΣΥΝΕΧΕΙΑ χωρίς σταματημό! Οι κακόμοιροι οι γονείς της τα είχαν δει όλα!!!
Δεν ξέρω αν "έφαγε" τη συγκεκριμμένη κατάρα από τη μάνα της, αλλά το πρώτο της παιδί βγήκε ακριβώς η ίδια περίπτωση!
Δικαιοσύνη;
Χαχαχαχαχαχαχααα!!!
Άντε... κουράγιο...
Είναι νωρίς ακόμα για να βγάζεις καπνούς από τα αυτιά. Πού'σαι ακόμα! :)))

Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!

ΥΓ: Να μου φιλήσεις και την Τσε Γκεβάρα κόρη! :)))

b|a|s|n\i/a είπε...

:))))))) άψογη η κόρη! απλά άψογη!
τις ίδιες συζητήσεις έχω με τις ξαδέλφες μου (που έχουμε μεγαλώσει μαζί) και έχουν κάνει παιδιά.
στις ερωτήσεις τι θα κάνουνε αν αρχίζουν να κάνουν τα παιδιά τους όλα αυτά που κάνανε/με μικρά κοιτάνε αδιάφορα. :)))) καλά όχι πως κάναμε και τίποτα τρομερό και φοβερό μα λέμε τώρα. ;))
πολύ καλό σου απόγευμα!

KaLLinaki είπε...

## Lilith
Άσε κορίτσι, η κατάσταση είναι τραγική. Δεν ξέρω πως να την χειριστώ ώρες ώρες.Αλλά ας πρόσεχα...όταν τα έκανα εγώ ήταν ωραία; Πάντως αν λάβω υπόψη τα ζώδια, το κοριτσάκι μου προβλέπεται να μου βγάλει την ψυχη (Κριος με ωροσκόπο δίδυμο...δεν μου ακούγεται πολύ χαριτωμένο ;-)
Εγώ μια φορά τέτοια κατάρα δεν ξεστομίζω!!!

Φιλούρες

## b|a|s|n\i/a
άψογη για σένα που την διαβάζεις. Για ρώτα και μας τι περνάμε.
Πάντως ένα έχω να πω.
ΟΛΑ ΕΔΩ πληρώνονται!!!!
καλημέρα :-)

niki είπε...

Nα σου στείλω το Νικόλα να της κάνει παρέα? Εσύ βέβαια μάλλον θα τα πάρεις τα βουνά αλλά εγώ την πρόταση την κάνω!

Lilith είπε...

Όχι... δεν ακούγεται χαριτωμένο, έχεις δίκιο. :)))
Μάνα κουράγιο!!!
Χαχαχαχα!!!

Φιλιά!!!

Miss Pink είπε...

στις μανάδες της γενιάς μας απορώ
κυκλοφορούσε κάποια κασέτα και λέγανε όλες τα ίδια???
οχι μόνο για την γνωστή κατάρα που την έχουμε φάει όλες λες και τη στιγμή που στη λέει εσύ όντας 6χρονο σιγά μην απειλείσαι...
γενικώς και απο άλλα τέτοια χαριτωμένα!!

υπομονή.. θα μεγαλώσει :))

Glayki είπε...

σιγά μην είαι τυχαίο....ξέρει από που πήρετο παιδί~!

Καραβάκι είπε...

Πορτοκαλάκι μου είσαι ένα απίστευτο πλάσμα... Εκείνο που παρατηρώ με μεγάλη χαρά,είναι ότι η πένα σου συνεχίζει να είναι εξαιρετική.Όσο για το περιστατικό... το μόνο που θα πω είναι ότι ευχαριστώ το μεγαλοδύναμο που δεν έχω παιδιά. Και πάντα θυμάμαι την σοφή παροιμία ότι το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο.Ελπίζω να μην μου την πέσουν τώρα όλες οι μαμάδες...
Σε φιλώ!

KaLLinaki είπε...

## niki
¨ολο έξυπνες ιδέες μου είσαι εσύ! ¨οχι να μην τον στείλεις να τον κρατήσεις δεμένο εκεί που είναι! Αν το δω σε ντουέτο νομίζω ότι...θα πηδηχτώ απ' το παράθυρο!
;-)

## Lilith,
πάντα μια μάνα έχει δίκιο... (ψωνάααραααα)
xx :-)

## Miss Pink
Θέλεις να μου πεις εσύ τώρα , ότι μεγαλώνοντας θα στρώσει....αχαχαχαχα. Please πες μου κάτι άλλο παρηγοριτικο!!!
Φιλιά

KaLLinaki είπε...

## Glayki
ναι, αλοίμονο! Μόνο που φρόντισε επιμελώς να πάρει τα στραβά και τα ανάποδα.άντε να δούμε πότε θα αρχίσουν να φαίνοντε τα καλά να ηρεμήσει λίγο η έρμη μάνα.

## Καραβάκι,
καλά που είσαι και εσύ και με ανεβάζεις!! ;-) Σ'ευχαριστώ :-)
Δεν ξέρω αν θα σου την πέσουν οι μανάδες πάντως η κόρη μου θα σου την έπεφτε χαλαρά!!!!
Δύσκολη υπόθεση τα παιδιά Γλυκάκι, πολύ δύσκολη...ομολογώ κρυφά όμως και πολύ απολαυστική!!!
Φιλάκια