Work iT Baby

by pyromaniac

Δισκοπάθεια; Περαστικά. Τι;;; Ένα μήνα τάβλα;
Α, ρε Σόφι…ααα, ρε Σόφι!!!!

Και κάπως έτσι ξεκίνησα να βοηθάω τους γονείς στο εργαστήριο ζαχαροπλαστικής. (ναι βρε , έτσι εξηγείται γιατί είμαι τόσο γλυκό παιδί!!)
Όλο @αλακίες γράφω στα πόστ. Τι έλεγα ; ότι βαριέμαι;
1 delete παρακαλώ και γρήγορα. Μια χαρά είναι σε πληροφορώ το «αργά τα καράβια».
Ξέρεις τι εύκολα που συνηθίζεις στο κάτσε; Ουουουου…..

Τρελή δουλειά οι τύποι έτσι; Συνεχής ορθοστασία, τρέχα από εδώ, γέμιζε από εκεί, εξυπηρέτησε πελάτες, ψήσε, πλάσε και η θερμοκρασία να χτυπάει κόκκινο.
- Eνα νεράκι αφεντικό, κοράκιασα!!!

ΣσσσσΛαττττ, ο ήχος από το μαστίγιο να σκίζει τον αέρα και να πέφτει στις πλάτες μας.
(όχι αγάπη μου δεν είναι εικαστική παρέμβαση αυτό (έβλεπα και Μάκη εχθές...)

Δεν είμαι καλομαθημένη. Από το ’97 που τελείωσα την σχολή δουλεύω (μέχρι και πριν 1 χρόνο που το κόψα για να δω και τα ζουζούνια μου λίγο)
Είχα την τύχη όμως να δουλεύω πάνω στο αντικείμενο που σπούδασα και το γούσταρα τρελά. Δώσε μου υπολογιστή , σχέδια, μολύβια και ένα φευγάτο project και μπορώ να δουλεύω μερόνυχτα.
Ειλικρινά πιστεύω, ότι είναι μεγάλη κατάρα να κάνεις μια δουλειά που δεν την γουστάρεις.
Είναι κρίμα να θυσιάζεις το μισό της ενεργού ζωής σου με κάτι που σε κάνει δυστυχισμένο.

Στην χειρότερη περίπτωση που δεν μπορείς να κάνεις αυτό που θέλεις (και είναι το σύνηθες) προσπάθησε να κάνεις αυτό που πρέπει να κάνεις, με τρόπο ώστε να σ’ αρέσει!

Βέβαια ο καλός μου , ως γνωστός και γνήσιος αντιδραστήλας έχει άλλη άποψη.
Είμαι λέει πολύ ρομαντική και τυλιγμένη στα ροζ συννεφάκια…

- Εγώ μωρό μου θα έκανα οπαοδήποτε εργασία , αν μου άφηνε χοντρά κέρδη. Στα @α@αρια μου αν δεν ήταν το αντικείμενο σπουδών μου, ή το όνειρο που είχα στα νιάτα μου. Σημασία μικρό μου έχει να τα φέρνει και μετά εμείς να τα ευχαριστιόμαστε.
Τι να το κάνω να παίρνω τρείς και εξήντα και το σαββατοκύριακο να μην μπορώ να πάω μια εκδρομή, διακοπές όπου γουστάρω και γενικώς να έχω μια άνετη ζωή;
Τι να λέω…εντάξει μωρέ, τα βγάζω πέρα, αλλά…όλα κι όλα…το 8ωρο του δίνω και καταλαβαίνει…περνάω φίνα! Άσε ρε Καλλινάκι .


Τώρα τα λεέι αυτά έτσι για να λέει; Άλλωστε και αυτός στην παρούσα φάση, δουλεύει πάνω σε αυτό που σπούδασε…. Έξω από τον χορό πολλά τραγούδια λέμε;
Λες να έχει δίκιο; Τα λέει για να μου πάει κόντρα όπως πάντα;

Τι να πω…θα ήθελα όμως να ακούσω την άποψη σου.



11 σχόλια:

Miss Pink είπε...

XAXAXAA...
KaLLinaki μου γλυκό..
άστον να λέει..
συμφωνώ απόλυτα μαζί σου..
αν δεν γουστάρεις αυτό που κάνεις δεν περνάει η ώρα καταρχήν...
αιώνες σου φαίνεται το 8ωρο..

αλλά εγώ θα το συγκεκριμενοποιήσω στο περιβάλλον εργασίας..
αν έχω άσχημο περιβάλλον, δεν μπορώ να αντέξω ούτε στην καλύτερη δουλειά!!!

όσο για το ζαχαροπλαστείο..
αχ τι μου θύμισες..
η πρώτη μου δουλειά 18 χρονών σε φούρνο..
10 κιλά έβαλα σε 1,5 χρόνο χαχαχα..
το χειμώνα έμπαινα και είχε ζεστούλα .. τι καλαάα..
το καλοκαίρι όμωωωωωςςςς...
χιχιχι..

καλημέρες και φιλάκιααααααα

korinoskilo είπε...

και εγω δεν μπορω να κανω κατι που δεν γουσταρω ....
διαπιστομενο γιατι το εχω κανει ....

οταν φευγεις απο κει που δουλευεις και σου ερχετε να τσιριζεις ....
ε οχι!!!

απο την αλλη .. οταν δεν εχεις επιλογη ... καντω με τον πιο σωστο τροπο ...

μην εισαι δηλ γκαρσον ή πωλητρια και εχεις μια μουτσουνα ως εκει κατω ..... το μονο που κανεις ειναι να μην εχεις δουλεια σε λιγο καιρο :)


καλο μεσημερι :)

Το γλαυκ! είπε...

καλήμερα βρε παιδί!
Το ζήτημα δεν είναι μόνο να κάνεις αυτό που αγαπάς...
αλλά να έχεις αρχικά την τύχη να το σπουδάσεις....πόσα και πόσα παιδιά θυσίασαν τα όνειρά τους, γιατί μπήκαν σε άλλη σχολή από αυτή που ήθελαν...
και από εκείνο το σημείο..ξεκινά ο Γολγοθάς!
Φιλί πρωινό!

manetarius είπε...

Ουφ... πληγές ξύνεις τώρα... εγώ παράτησα αυτό που σπούδασα και γούσταρα να κάνω γιατί ήμουν πάντα απλήρωτη.. και έκανα και δεύτερη δουλειά για να βγω!
αααχ... τώρα κάνω κάτι που με χαλάει φρικτά αλλά δεν μπορώ να κάνω κι αλλιώς λόγω οικονομικής κρίσης... ουφ.. πάνω που είχα αρχίσει να ψάχνω.. κλαψ!

Δημητρης είπε...

Εγώ πάλι δεν θα άλλαζα με κανέναν τρόπο αυτό που κάνω εδώ και πολλά χρόνια. Εχω συνηθίσει να είμαι μέσα σε παιδιά, μέσα σε σχολείο και δεν ξέρω τι θα απογίνω όταν έρθει μια μέρα και φύγω... Τι να σου πω, αν είναι καλή και η διευθυνση... τότε είναι το ιδανικό! καλημέρα και από εδώ!

Osiris είπε...

Ένας άντρας, (και κάποια γυναίκα βέβαια... αλλά ειδικά ο άντρας), πρέπει να "κονομάει".
Για να "κονομάει", όμως πρέπει να γνωρίζει καλά το αντικείμενο. Για να το γνωρίζει καλά, πρέπει να το έχει και σπουδάσει και μετά, αν είναι "γάτος", μπορεί και να βγάζει χρήματα. Αλλιώς θα πεθάνει στα αζήτητα.

Βέβαια μπορεί και να μην έχεις σπουδάσει κάτι και να βγάζεις πολλά χρήματα , αλλά αργά ή γρήγορα σε βλέπω στο... "κελί 33".

Όσο και να αγαπάς κάτι, όταν κληθείς να το υπηρετήσεις σε τέτοιο βαθμό που να βγάζεις αρκετά χρήματα, είναι βέβαιο ότι θα έρθει η ώρα να "βλαστημήσεις", να το σιχαθείς και να αρχίσεις να σε φασκελώνεις. Αυτό συμβαίνει σε όλους τους χώρους.

Γενικά η δημιουργική εργασία δεν σε κάνει ποτέ να βαρεθείς και νιώθεις πάντα ένα αίσθημα πλήρωσης και ολοκλήρωσης.

Τα σέβη μου. ;)

KaLLinaki είπε...

## Katerinaki,
Εγώ και μόνο από την μυρωδιά έχω μπουχτίσει!!
Πάντως έχεις απόλυτο δίκιο στο πόσο σημαντικό εκτός του αντικειμένου, το περιβάλλον εργασίας και οι συνάδελφοι. Μη σου πω κυρίως ο προϊστάμενος!!

## Korinoskilo,
Και εγώ «τρελαίνομαι» όταν βλέπω φάτσες νευριασμένες και γενικότερα με ύφος.
Αν δεν σου αρέσει ρε φίλε κάντην με χαλαρά πηδηματάκια, γιατί και εσύ χαλιέσαι και εμάς χαλάς!

## Γλαύκη μου,
Τώρα έθιξες θέμα που κάνει τζίζ!
Κοίτα και εμένα η σχολή μου δεν ήταν πρώτη επιλογή, αλλά στην πορεία την αγάπησα πραγματικά. Άλλωστε πιστεύω λίγα είναι τα παιδιά που ξέρουν πραγματικά τι θέλουν να σπουδάσουν την δεδομένη στιγμή. Άσε που αν όντως ξέρουν και το επιθυμούν ολόψυχα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο το καταφέρνουν. Τώρα το αν θα βρουν και θέση εργασία βγαίνοντας στην αγορά αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο!

KaLLinaki είπε...

## Μανιτάρι ,
Δύσκολα τα πράγματα ,ε; Εγώ λέω να επιμείνεις σε αυτό που γουστάρεις πάντως. Αλλιώς ψάξε τα θετικά που έχει η άλλη δουλίτσα (δεν μπορεί θα έχει και κάτι) δες το σαν προσωρινή λύση και κάνε παιχνίδι με τον τρόπο σου!!

## Δημήτρη,
Χαίρομαι ιδιαίτερα που το ακούω αυτό. Αυτή είναι η λογική του να γίνεις δάσκαλος, η αγάπη στα παιδιά και στην διδασκαλία…όχι η 3μηνη καλοκαιρινή άδεια!! (τυχερούληηηη). Είσαι από τους τυχερούς που αμείβονται κάνοντας αυτό που αγαπούν…Τι ευλογία!!

## Osiris,
Όπως επίσης και να δουλεύεις πάνω σε αυτό που σπούδασες και αγαπάς και να μην έχεις εξέλιξη λόγω άλλων παραγόντων…παίζει και αυτό. Αυτό που λες είναι το επιθυμητό και το σωστό αλλά …δεν ευδοκιμεί!!!

Φιλιά σε όλους…πάω να…..πλάσω κουλουράκια με τα 2 χεράκια!!! ;-)

Καραβάκι είπε...

Θαρρώ ότι οι άντρες σκέφτονται πολύ πιο ορθολογικά,αλλά διαφωνώ κάθετα.Δε θα μπορούσα ποτέ να ασχοληθώ με κάτι που δεν με γεμίζει.Κι αυτό το πράττω.Γιατί πως να το κάνουμε αν δεν μπορείς να βγάζεις κομμάτια της ψυχής σου στην εργασία σου τότε ούτε καλά την κάνεις αλλά ούτε και την ευχαριστιέσαι.Γι αυτό υπολογιστής,μολύβια και ξερό ψωμί!
Πορτοκαλάκι μου μια ζεστή καλημέρα μιας και κάνει κρύο και πολλά πολλά φιλιά!

ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΧΩΡΙΣ ΑΡΩΜΑ είπε...

Αχ Καλλίνακι γιατί μου ξύνεις πληγές…

Εγώ κουράστηκα να δουλεύω, αν και το αντικείμενο εργασίας μου είναι σε μεγάλο βαθμό αυτό το οποίο έχω σπουδάσει…

Κουράστηκα να δουλεύω με ανθρώπους στενόμυαλους που βγήκαν πριν από 100 χρόνια από τα πανεπιστήμια και δεν έχουν καταλάβει ότι ζούμε στο 2009 και είναι και διευθυντές… και το κακό ότι δεν αλλάζουν… ( ένα από τα κακά του δημόσιου τομέα…)

Πολλά φιλιά!

KaLLinaki είπε...

## Γλυκερία μου,
πλέουμε στο ίδιο μήκος κύματος! Άσε που στην αντίθετη περίπτωση, τις αρνητικές δονήσεις που έλαβες στη δουλειά τις φέρνεις και στο σπίτι και εκεί γίνετε το μπάχαλο!!!
Φιλούκια.

## Λουλούδι λουλουδάκι,
εσύ μπάφιασες,ε; ούτε το ένα ούτε το άλλο!!
χα, καλό!!Έπεσες στην ενδιάμεση περίπτωση που σου αρέσει η δουλεία όχι όμως και οι συνεργάτες! αχμμμ...μανίκι!
Τιιι...δημόσιο;;; και γκρινιάζεις;;; Μην σε ξανακούσω!
:-p
Φιλιά κορίτσι.