The beauty & the beast

by Ruriko-Inoyuki

Επιστρέφει το μεσημέρι η ζουζούνα από τον παιδικό με τα μούτρα ως το πάτωμα…

Τι έπαθες μωρό μου;
Θέλω εγώ να είμαι σαρδέλα!
Παρακαλώ; (γούνα στα κάρβουνα ή τηγανιτή;) Επαναλάβεται άλλη μια φορά…
Σαρδέλα, θέλω να είμαι η σαρδέλα
Οκ….γιατί τι είσαι τώρα;
Σουπιά.
Αχα…ενδιαφέρον (γκλινγκ-γκλανγκ καμπανάκια χτυπάνε …φλασάκια τρώω… «τρέχω» τον τηλεφωνικό κατάλογο στο μυαλό μου να δω αν έχω τηλέφωνο παιδοψυχολόγου…)
Βρε η σουπιά ανήκει στο γένος κεφαλόποδων μαλάκιων και άμα λάχει τρώει και την σαρδέλα, της κάνει και την μούρη μπλε …ενώ η σαρδέλα…πατάτες μπροστά στην σουπιά…εεε;;;;
Ναι, αλλά στην καλοκαιρινή μας παράσταση στο σχολείο η σαρδέλα παντρεύεται τον κάβουρα.

1ον. Αναστεναγμός ανακούφισης.. φιουουουου…όλα καλά το μωρό μου δεν τα έπαιξε ακόμη
2ον. Αυτός ο κάβουρας πρέπει να είναι ο γόης της τάξης

Σιγά μη ρίξουμε τα μούτρα μας στον κάβουρα βρε αγάπη μου…μη χάσουμε τον γαμπρό! Άσε που αν το αναγάγουμε στα ζώδια…καρκίνος…μέγας φλώρος και μαμάκιας , να κάτι σαν τον αδελφό σου (αγορίνα μου καλά που δεν διαβάζεις ακόμη…έτσι το λέω βρε για να πάρει τα πάνω της…δεν το εννοώ!)

….το σκέφτεται……

Η χιονάτη και η Ραπουνζέλ όμως παντρεύονται τον πρίγκιπα.
(Γαμώ τον γαμοπρίγκιπά μου μέσα γαμώ!!)
Να θυμηθώ να πετάξω τα χαζό παραμύθια που φέρνουν οι γιαγιάδες. Δημιουργούν παρενέργειες και είναι ιδιαίτερα «καταστροφικά» όπως λένε οι φίλοι μας οι ψυχολόγοι…
Δες:

«Τα παραμύθια με τα οποία μεγαλώσαμε δεν διαβάζονται πια τόσο συχνά όσο παλιότερα, σε παιδικούς σταθμούς που σέβονται την ισότητα των δύο φύλων και θέλουν να προσφέρουν στα αγόρια και στα κορίτσια σωστά πρότυπα.
Ο λόγος είναι ότι τα περισσότερα, είναι αρκετά βίαια (γράφτηκαν σε εποχές όπου η βία ήταν κάτι το συνηθισμένο), δημιουργούν ενοχές στα παιδιά (π.χ. "Το κορίτσι με τα σπίρτα"), αλλά και για το λόγο του ότι μεταφέρουν λανθασμένα (σύμφωνα με τα τωρινά δεδομένα) πρότυπα των δύο φύλων.
Οι γυναικείοι χαρακτήρες ήταν παλιότερα ανήμποροι, παθητικοί, με χαμηλή αυτοπεποίθηση και η σωτηρία τους βασιζόταν αποκλειστικά στην επέμβαση ενός πάντα δυνατού, ενεργητικού, δημιουργικού, με μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, άντρα, καλλιεργώντας την ταύτιση των κοριτσιών με αδύναμα πλάσματα που περιμένουν να έρθει απο "κάπου" (και όχι απο αυτές) η λύση για όλα τους τα προβλήματα, αλλά και μεταφέροντας όλη την ευθύνη της σωτηρίας της γυναίκας και την λύση όλων των προβλημάτων της, στον άντρα.»

Η Λιζ Γκρόερχολζ, επίκουρος καθηγήτρια κοινωνιολογίας στο πανεπιστήμιο Περντιού της Ιντιάνα, δηλώνει ότι τα παραμύθια όπως ''η Χιονάτη και οι 7 νάνοι'' και η ''Σταχτοπούτα'' επικεντρώνονται στην εξωτερική εμφάνιση των πρωταγωνιστριών τους και μόνο.
'' Από τις πολύ μικρές ηλικίες τα κορίτσια διαβάζουν παραμύθια για πριγκίπισσες που έγιναν πλούσιες και ευτυχισμένες απλά και μόνο γιατί ήταν όμορφες.
''Αυτό είναι ένα μήνυμα που περνά στον εγκέφαλο των νεαρών γυναικών οι οποίες εκτιμούν ότι δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της κοινωνίας εκτός κι αν είναι όμορφες.

Γι’ αυτό σου λέω…Τριβιζάς και ξερό ψωμί. Και πολύ γέλιο διαβάζοντας τα.

Σιγά μη δώσω την σουπιά μου (βλ.εδώ) στον μαλακοκάβουρα….