Αλήθεια ή ψέμα;

photo by blacklabelwood

1 Απρίλη 1996…
Φοιτητές…έχουμε καθίσει για καφέ και μπουγάτσα μετά την χθεσινοβραδινή κραιπάλη …Πίνω μια τζούρα από το Frappe και εσύ στρίβεις τσιγάρο.
- Η barwoman μέσα το έβαλε το μαγαζί…πολλά σφυνάκια δεν σε κέρασε; Πάλι καρδιές έκαψες!
- Θέλω να ‘μαστε μαζί.
- Μαζί;
- Σε θέλω ρε παιδί μου….μου αρέσεις…

3 χρόνια φιλαράκια…ξέρω όλα τα γκομενικά σου…τώρα σου την έδωσε; σκέφτομαι με απορία (και κρυφή λαχτάρα ομολογώ…)

- καλά…Κάτσε να περάσει η πρωταπριλιά...να ξημερώσει 2 του μηνός και τότε αν το επαναλάβεις το ξανασυζητάμε…
- Πλάκα μου κάνεις;
- Εσύ μου κάνεις μάλλον….

Τελικά σοβαρολογούσε…

1 Απρίλη 2004…
Τα νεύρα τσατάλια και η κοιλιά τούρλα. Αφού έχω ξεπροβοδίσει το καμάρι μου για την δουλειά, πίνω το κλασικό φραπεδάκι μου, όρθια γιατί να κάτσω δεν μπορώ!!!
Νοιώθω και κάτι σουβλιές που και που…Περνάει καμιά ώρα.
Σαν να παραείναι συχνά τα πονάκια…λες να γεννήσω σήμερα;
Τηλέφωνο!
- Νομίζω ότι πρέπει να έρθεις σπίτι να πάμε στην κλινική.
- Πρωί πρωί σε μένα βρήκες να κάνεις πλάκα;
- Σοβαρά μιλάω…πονάω όλο και πιο συχνά.
- Κάλι; Έχω και δουλειά λέμε…
- Παιδί μου ΓΕΝΝΑΜΕ σου λέω!!!!

Μεσημεράκι πρώτο αντίκρισα την πριγκηπέσα μου.

Τελικά τα σημαντικότερα γεγονότα στην ζωή μου (οκ, κάποια από τα σημαντικότερα…ο πρίγκιπας μου την σκαπουλάρισε…ήρθε Ιούνιο…) έγιναν πρωταπριλιά….

…………σαν ψέμα…............

Λες αυτό να φταίει και παίρνω την ζωή για πλάκα;